Universiteit van Johannesburg-prys vir Beste Skeppende Skryfwerk in Afrikaans (2010) Hoe ontstaan stories, en waarom? Dít is die vrae wat die skeppende skrywer besig hou. Wat is die voorwaarde vir die skryf van fiksie? Nood, dwang, ’n luisteraar, ’n geleentheid, ’n retoriek. In Die sneeuslaper word die betekenis van die vertelkuns op magiese wyse deur vier verweefde verhale oor vriendskap uitgebeeld. Dit is die aanvanklike gebrek aan begrip vir ’n vriend of medemens wat aangrypend deur die spreker in elke verhaal onthul word (nie sonder humor nie), en wat uiteindelik ’n loutering teweegbring – in verteller én leser. In “Die swanefluisteraar – ’n intreerede” kom ’n dosent in kreatiewe skryfwerk haar moses teë in ’n buitengewone student. In “Die slagwerker – ’n grafrede” ontvou die aard van vriendskap wanneer die vriend van ’n gestorwe outeur roubeklaers toespreek op sy begrafnis. In “Die sneeuslaper – ’n veldwerkverslag” misreken ’n veldwerker wat meedoen aan ’n ondersoek na haweloses haar met ’n wel ter tale boemelaar. En in “Die vriend – ’n lesing” bely die vriendin van ’n fotograaf haar skuld aan die tragiese verloop van hulle verhouding. Hierdie eksentrieke karakters is almal alter ego’s saamgebind in ’n vreemde kringloop wat die leser intrek in die kinkels van die groter verhaal.